Quis enim redargueret?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Duo Reges: constructio interrete.

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Prioris generis est docilitas, memoria; Audeo dicere, inquit. Quae ista amicitia est? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Aequam igitur pronuntiabit sententiam ratio adhibita primum divinarum humanarumque rerum scientia, quae potest appellari rite sapientia, deinde adiunctis virtutibus, quas ratio rerum omnium dominas, tu voluptatum satellites et ministras esse voluisti.

An id exploratum cuiquam potest esse, quo modo se hoc
habiturum sit corpus, non dico ad annum, sed ad vesperum?

Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota
nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime
necessaria?

Frater et T.: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Cyrenaici quidem non recusant;: In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.
Sed nimis multa.: Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Istic sum, inquit.: Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Nam quid possumus facere melius? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. At hoc in eo M. Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Tubulo putas dicere? Quid me istud rogas? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed plane dicit quod intellegit. Immo videri fortasse. Si in ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires, valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis censes?

At iam decimum annum in spelunca iacet.
Eam stabilem appellas.
Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico.
Certe non potest.